Pałac, ze względu na wielkość i dekoracje, zwany jest „łódzkim Luwrem”. Pałac Rodziny Poznańskich stanowił niegdyś najbardziej reprezentacyjną część ogromnego zespołu fabryczno-rezydencjonalnego, wzniesionego na przestrzeni kilku dekad przez jeden z najzamożniejszych rodów fabrykanckich Łodzi.
W 1877 roku Izrael Poznański kupił narożną kamienicę o skromnej elewacji, którą postanowił przebudować. Swój współczesny wygląd Pałac rodziny Poznańskich zawdzięcza licznym modernizacjom i rozbudowom podejmowanym na przełomie XIX i XX w.
Po ukończonej w 1903 r. przebudowie, budynek zyskał charakterystyczne kopuły, kryjące reprezentacyjną jadalnię w stylu barokowym oraz salę balową. Na tyłach pałacu do dziś znajduje się ogród pamiętający czasy rodziny Poznańskich.
W 1975 roku główną część budynku przejęło, utworzone wówczas, Muzeum Historii Miasta Łodzi.